Një ditë pasi fitoi lirinë nga Gjyakata e Apelit të Tiranës, ish-luftëtari i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës Dritan Goxhaj që u arrestua për llogaritë Gjykatës Speciale të Hagës në Prishtinë rrëfeu ditët e tij në izolimit.
Në një intervistë televizive, Goxhaj e nisi bisedën me një falënderim për të gjitha mediat që e kanë mbështetur përgjatë gjithë kësaj periudhe, dhe që nuk e lanë të luftonte i vetëm.
“Në radhë të parë dua të falënderoj juve dhe gjithë median, e cila më ka mbështetur pafundësisht në këtë luftë. Dhe unë do të thoja që luftën e bëtë ju si media. Subjekti isha unë, luftëtarët ishit ju. Nëse kjo media do të ekzistonte në vitin 1999 kur unë isha në atë luftë, pra kjo mbështetje që m’u bë mua, numri i luftëtarëve për çlirimin e Kosovës do të ishte 3-4 herë më i madh.
Heronj janë ata që dhanë jetën mbi të cilën erdhën, sakrifikuan njësoj si të tjerët, por ata dhanë jetën e tyre. Pra, ata janë heronjtë e vërtetë të të gjithë kësaj. Nuk ka medalje dhe mirënjohje më të madhe se sa ku je në çështje vështirësie dhe në këto rrethana të të japin njerëzit mbështetjen e tyre, pa të të njohur fare dhe kjo është medalja më e madhe. Dhe asnjë lloj medaljeje tjetër nuk ka asnjë vlerë në këtë dynja se sa kjo medalje.
Që nga fillimi ishin akuza të cilat nuk qëndronin, dhe jam i bindur për këtë. E thashë me bindje atë që liria nuk na humbi, nuk na ishte burgosur liria.
U burgosa fizikisht si trup, por jo liria. Lirinë nuk na e burgosën dot, sepse liria është UÇK-ja, liria është kjo që sot është Kosova.
Pra, sot kemi një shtet tjetër shqiptar, i cili është një hap i mesëm i bashkimit kombëtar, një hap drejt atij hapi sublim, për të cilën ata heronj që folëm më lart dhanë dhe jetën dhe derdhën gjakun e tyre për ta arritur këtë bashkim kombëtar, dhe si unë dhe ata të tjerët që janë atje në Hagë nuk e humbëm asnjehërë lirinë.
Sepse të humbasësh lirinë do të thotë të humbasësh shpresën. Të humbasësh lirinë do të thotë që ata njerëzit e thjeshtë, në rrugë, rrjete sociake, ata të mos të të përkrahin, sepse ata janë ata që të gjykojnë realisht se çfarë ke bërë dhe çfarë nuk ke bërë.
Dhe kur ata gjykojnë, kur ata vendosin do të thotë që liria nuk ka humbur”, u shpreh ndër të tjera Dritan Goxhaj.
Ish-luftëtari i UÇK-së Dritan Goxhaj u arrestua më 31 korrik në Tiranë me kërkesë nga Prokuroria Speciale e Kosovës me akuzën për nxjerrjen e të dhënave të bashkëpunëtorëve të drejtësisë në çështjet që kanë të bëjnë me luftën në Kosovë, në një shkrim të publikuar nga ai në janar të këtij viti.
Roli i babait, ju ka mbështetur fort gjatë kësaj periudhe…
Dritan Goxhaj: Prindi ndihet gjithmonë obligues për fëmijën e tij, pavarësisht moshës që ka fëmija. Dhe ai e ndjen detyrim moral, ligjor. Pra, jo vetëm babai im, por çdo prind në çfarëdo lloj rrethane, për çdolloj akuze për këdo që ka një fëmijë në burg, bën të pamundurën që fëmija i tij të dalë jashtë. Pra të luftojë maksimalisht me të gjitha mundësitë dhe rrethanat që ka në dispozicion.
Përse u arrestua Dritan Goxhaj? Çfarë qëndron pas arrestimit dhe kërkesës për ekstradim? A ndonjë prapavijë?
Dritan Goxhaj: Padyshim që ka prapavijë. Madje ka dy të tilla. Fillimisht u mor shkas një shkrim i imi i botuar me datën 1 janar të këtij viti, ku unë publikoj emrat e 6 dëshmitarëve të kësaj gjykate, të cilët kanë marrë pjesë në gjykimin ndaj bashkëluftëtarit tim Sali Mustafa, me dëshmi të rreme të këtyre personave, dhe Mustafa si pasojë është dënuar me 26 vite burg. Unë i kam cilësuar këto dëshmi dhe dëshmitarë si të rreme, duke dhënë dhe faktet se këta nuk kanë qenë fare askund afër UÇK-së, askund nuk ishin pjesë e UÇK-së, madje një pjesë e tyre nuk kanë qenë as në Kosovë në atë kohë. Duke qenë se mundohem ta defaktorizoj procesin gjyqësor në fjalë, në aspektin që ky proces është i paligjshëm për shkak se përdor dëshmi të rreme, atëherë gjykata dhe prokuroria duke parë që ky proces që kishte nisur mund të shkrumbohej ndaj Sali Mustafës dhe procesit që po vazhdon akoma në Hagë ndaj anëtarëve të tjerë të Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së, atëherë ata vendosën që personi që i ka nxjerrë këta persona, ta akuzojnë për nxjerrje të emrave. Pra të merremi me aktin, jo me faktin. Fakti është përse dolën këta emra: Dëshmitarë të rremë, dëshmi e rreme. Ndërsa akti është dalje e tyre. Pra, ta akojmë për aktin, dhe duke më akuzuar për aktin ata bënë dy veprime: e pra, kur akuzojmë dhe arrestojmë një person nga Shqipëria dhe që nuk është as shtetas i Kosovës, çd kush tjetër që është shtetas i Kosovës nuk do të guxojë nesër të flasë dhe të mbrojë UÇK-në.
Për arsyen se në urdhër-arrestin tim të lëshuar nga gjykatësi francez Nikolas Giu, pika B e këtij urdhër-arresti thotë që: Domosdoshmëria e arrestimit, ku z. Goxhaj iu bën thirrje njerëzve që të mbrojnë UÇK-në nga armiqtë e saj. Pra, arrestimi im ishte cilësuar si domosdoshmëri. E shkruajtur e zeza mbi të bardhë nga vetë kjo gjykatë, pra problemi është që askush të mos guxojë më të mbrojë UÇK-në. Pra askush në Kosovë, me pretendimi se ktu ata arrijnë e marrin një nga Republika e Shqipërisë, juve këtu ju marrim kur të duam dhe si të duam.
Ndoshta precedenti juaj tregon që kjo në të ardhmen të mos jetë kaq e lehtë…
Dritan Goxhaj: Unë shpresoj që ky të jetë precedent për të ardhmen. Dhe e dyta është që duke marrë një person nga Shqipëria, të krijohet imazhi i ndasisë mes Shqipërisë dhe Kosovës. Pra, ata duket sikur po thonë që shikoni Kosova po e merr këtë zotërinë dhe të fillojë ajo pakënaqësi mes shqiptarëve të Shqipërisë dhe shqiptarëve të Kosovës, duke tentuar që të mendojnë se “edhe këta tanët që luftuan atje, këta të Kosovës por i marrin dhe po i çojnë Hagë”. Por në realitet këtë nuk po e bën Kosova, por po e bën një gjykatë dhe prokurori speciale e mbushur vetëm me të huaj. Nuk ka asnjë shqiptar në atë gjykatë dhe në atë prokurori.
Avokati i Kadri Veselit, Ben Emerson ka ngritur një akuzë të fortë që në rast se do të dëshmohet, atëherë do të kishim të bëjmë me një skandal të vërtetë në Hagë. Ai ka thënë se: “Në shënimet përgatitore për dëshmitarin e radhës, është vërejtur se ai ka tentuar të negociojë me prokuorinë për të përfituar në ulje dënimi në këmbim të dëshmisë”. Si e shihni këtë?
Dritan Goxhaj: Është absolutisht e vërtetë. Por mbrojtësi i Kadri Veselit i ka thënë në mënyrë diplomatike dhe juridike. Kurse unë, të vërtetat i kam thënë në mënyrë jodiplomatike dhe as juridike. Pra unë i kam thënë troç. Por ju garantoj që ato që thotë ai janë të vërteta, dhe ju them që ka plot dëshmitarë të tillë që kanë negociuar për përfitime personale. Janë disa, dhe numri i tyre varion në 27 deri në 32 dëshmitarë që kanë negociuar për të marrë përfitime personale. Për të thënë deklarata që ata nuk kanë lidhje me atë punë. Pra për të lexuar një letër të printuar ngna printerat e Prokurorisë Speciale.
Sot në Gjykatën e Hagës është paraqitur dëshmitari i 30-të, dhe dëshmia e tij ka të bëjë me shtrirjen e UÇK-së në Shqipëri dhe atë të Pashtrikut. Gjyqi vazhdon prej 2 vitesh, ndërsa masakruesit e shqiptarëve janë në Serbi, në pushtete, pra ka një pabalancim në këtë proces…
Dritan Goxhaj: Vazhdon akoma kjo. Ne kemi sot në krye të shtetit serb është Alëksandër Vuçiç, i cili është bashkëpunëtor në krime me Millosheviçin, pasi ishte ministër i Propagandës në qeverinë e Millosheviçit. Është ky person që thoshte që për çdo serb të vrarë do vrasim 100 shqiptarë. Pra është ky personi i cili mbulonte vrasjet dhe krimet e bëra nga policia dhe ushtria serbe në Kosovë. Dhe sot ky zotëri është në krye të Republikës së Serbisë, i përkrahur, i mbajtur nga ndërkombëtarët, me ndihmën ndoshta edhe tonën, edhe të disa shqiptarëve të cilët akoma nuk e kanë kuptuar se ku kanë hyrë dhe çfarë po bëjnë. Normalisht që Perëndimi është treguar jo dorëlëshuar, por i ka mbmajtur nën sqetull. Kemi një rast shumë flagrant, ku serbët me mbarimin e luftës së Kosovës krijuan atë që e quajtën Xhandarmëri dhe në krye të saj vendosën një oficer të forcave speciale që quhet Goran Radosllavjeviç. Ai është një serb i Kosovës njihet me pseudonimin “Guri”, për arsye se ai rrinte me shqiptarët. Ky person ka marrë pjesë në masakrën e Reçakut, pra ka qenë komandanti që e ka udhëhequr atë. Ky ka qenë komandanti që ka udhëhequr sulmin ndaj Adem Jasharit, dhe ky është komandanti që ka marrë pjesë edhe në 3 masakra të tjera të dokumentuara nga ndërkombëtarët. Dhe kur ky zotëria u bë komandant i xhandarmërisë, NATO në disa stërvitje të përbashkëta e ka dekoruar 3 herë. Në zgjedhjet e parafundit parlamentare ishte kandidat për deputet në partinë e Vuçiçit. Pati një reagim dhe ai thjesht u hoq nga lista, por as nuk u ndalua, as nuk u arrestua dhe as nuk u akuzua.
Kush e ka fajin që Kosova nuk po merr atë që meriton, dhe mbi të gjitha nuk po merr drejtësi?
Dritan Goxhaj: Fajin në radhë të parë e kemi vetë ne shqiptarët, dhe atë duhet ta gjejmë tek vetja. Jemi mësuar të themi që fajin e ka ai, ky, etj., jo. Fajin e kemi ne, për arsye se ne nuk i kemi përcaktuar qartësisht objektivat tanë dhe me kë duam t’i realizojmë dhe e kemi lënë evazive. Edhe ndërkombëtarët kanë ndryshuar mendimet dhe qëndrimet e tyre. Ne kemi menduar se kur mbaroi lufta, e fituam atë. Por jo, ne nuk e kuptuam që lufta e vërtetë filloi në momentin që përfunduan krismat e pushkëve. Këtë nuk e kuptuam dhe fatkeqësisht ende nuk po e kuptojmë. Ne menduam se përkrahja e komunitetit ndërkombëtar do të thoshte se ata na duan neve. Ne akoma dhe sot nuk kuptojmë që përkrahjen që të jep komuniteti ndërkombëtar nuk çështje dashurie, por është çështje interesash. Ne akoma vazhdojmë të themi që ne e duam Amerikën, ajo na do neve.
Mos është e padrejtë ndaj ndërkombëtarëve kjo që po thoni?
Dritan Goxhaj: Jo. Sepse interesat e tyre në atë kohë, dhe interesi i tyre e shihte të ndërhynte në favor të UÇK-së dhe shqiptarëve në tërësi. Më pas ata na ndihmuan edhe në bërjen e shtetit të Kosovës. Dhe kur ata e panë që ne ishim të pabindur në atë çfarë bënim, ata ndryshuan. Edhe sot e kësaj dite, ne nuk kemi draftet tona që të ofrojmë. Pra kur na ndodhin probleme si ato në veri të Kosovës, ne kujtohemi të themi se kemi një draft.
Sa ishit në burg, patëm një sulm terrorist në veri të Kosovës, ku mbeti i vrarë edhe një polic i Kosovës. Dhe i kërkohet nga shteti i Kosovës ndërkombëtarëve që të marrin sanksione ndaj Serbisë…
Dritan Goxhaj: Unë nuk besoj se komuniteti ndërkombëtar do të marrë ndonjë masë ndaj Serbisë. Do të hiqen ato ndaj Kosovës sa për të treguar se ja që reflektuam. Ndaj Serbisë do të merret ndonjë nënmasë, por kaq. Siç e thashë gabimi qëndron tek neve. Ne kemi treguar dhe kemi pranuar të hymë në bisedime me Serbinë. Është e njëjta gjë, në zonën e veriut të Shqipërisë, në zonën e Dukagjinit ekziston fenomeni i gjakmarrjes, por edhe ai i pajtimit të gjaqeve. Edhe në rastin me Serbinë ne jemi në fenomenin e pajtimit të gjaqeve mes palëve. Dhe ata në Dukagjin organizojnë procesin e pajtimit të gjaqeve, ata përzgjedhin persona që nuk i përkasin asnjërës prej palëve, as të dëmtuarës, dhe as të asaj dëmtuese. Neve në këtë rast kemi përzgjedhur persona që i përkasin jo palës dëmtuese, por një pale e cila nuk e njeh Kosovën. Pra, ky është absurditeti i parë që kemi bërë. Normalisht nuk e kemi zgjedhur ne që këto bisedime t’i udhëheqë Evropa, por këtë e ka përcaktuar OKB-ja, dhe ia ka deleguar udhëheqjen e këtyre bisedimeve Evropës. Por, personat që do t’i udhëheqin këto bisedime mund t’i përzgjedhimn dhe caktojnë palët. Dhe Evropa ka përcaktuar dy zotërinjtë (Borrell dhe Lajçak) që nuk e njohin Kosovën si shtet, atëherë që këtu duhej të thonim që: “Jo, nuk pranojmë”! pra në këto bisedime duhej të kishim persona nga ato shtete që e njohin si shtete qoftë Serbinë, e qoftë Kosovën. Dhe këtu fillon paanshmëria e bisedimeve për të arrtur një paqe të qëndrueshme në Ballkan. Pasi paqe në Ballkan nuk ka për të pasur për sa kohë shqiptarët vriten dhe masakrohen, një genocid që vazhdon edhe në këtë moment që po flasim bashkë. Ne kemi shqiptarët në Luginën e Preshevës, kemi shqiptarët e Bujanovcit të cilët prej vitit 2004 po përzëhen për shkak të një urdhri administrativ për pasivizimin e adresave. Pra, po largohen me forcë nga vendlindja e tyre, dhe tani kanë nisur duke i marrë dhe pronat. Pasi me vendim nëse nuk i përdor, shteti t’i merr, dhe po ua japin serbëve. Ora, kjo është një shpërngulje e dhunshme me forcë, jo masive siç bëhej në vitet 1998 – 1999, por me individë të caktuar.
Pse nuk e ngre zërin Tirana për shqiptarët në Luginën e Preshevës?
Dritan Goxhaj: Për herë të parë kjo ka ndodhur këtë vit, nga Presidenti i Republikës kur bëri atë fjalim në sallën e OKB-së. E përmendi për të drejtat e shqiptarëve dhe përmendi edhe pasivizimin e adresave. Pra, Presidenti e hapi rrygën, i takon qeverisë shqiptare tashmë, e cila është për herë të dytë kryesuese e Këshillit të Sigurimit dhe që ta hapë këtë debat në Këshillin e Sigurimit. Qeveria shqiptare mund të jenë politike, personale, pasi politika tek ne është e ndërthurur me atë personale.
Ju jeni njohur me qëndrimin e qeverisë shqiptare lidhur me sulmin terrorist në Kosovë?
Dritan Goxhaj: Jo nuk jam njohur. Por kur themi një sulm terrorist e kemi minimizuar sulmin, pasi kemi të bëjmë me një sulm terrorist shtetëror. Pra me një akt i terrorizmit shtetëror nga ana e Serbisë. Ajo i ka pajisur, stërvitur, instruktuar dhe i ka çuar për të bërë këtë veprim për të futur në grackë Policinë e Kosovës dhe komplet Kosovën.
Ata që e kanë kritikuar kryeministrin Rama kanë thënë se ai nuk e ka përmendur asnjehërë Serbinë, nuk e ka quajtur sulm terrorist, dhe ka kërkuar hetim jo ndërkombëtar, por nga vetë Serbia për atë që ndodhi…
Dritan Goxhaj: Unë do të thoja që Parlamenti shqiptar duhet të miratojë Rezolutën e Parlamentit të Kosovës, dhe jo të miratojë një rezolutë që mbështet atë rezolutë. Shiko, qeveria shqiptare kur mori mandatin e dytë për drejtimin e Këshillit të Sigurimit krijoi një tryezë për Ukrainën, por a kemi sot një tryezë për Kosovën? Pse qeveria shqiptare nuk e organizon një tryezë të tillë? Edhe pa dashur t’i etiketojmë palët. Sepse në tryezat diplomatike etiketimet nuk kanë vend. Por ama qeveria shqiptare mund ta organizojë një tryezë për këtë sulm të armatosur në Kosovë, pa pasur nevojë t’i etiketojë askush. Nuk mund ta monipolizojmë atdhetarizmin. Dhe shteti shqiptar mund ta bëjë këtë lloj tryeze atdhetarie, pa bërë etiketime dhe kjo do t’i vinte në ndihmë Kosovës.
A patët frikë se do t’ju ekstradonin?
Dritan Goxhaj: Jo aspak. I kam thënë familjarëve të mi: “Mos u shqetësoni! Nuk ka asnjë problem për çfarë do që të ndodhë. Ata që i kanë hyrë kësaj lufte, pasi kanë hapur një luftë të cilën nuk e dinë se ku do të përfundojë. Pra, i kanë hyrë për të zezën e tyre, jo timen. Prandaj, mos u shqetësoni edhe në rast se më çojnë atje, sërish mos u shqetësoni.” Dhe pothuajse pati një proces gjyqësor pa dijeninë time, se unë ndodhesha i burgosur dhe gjykata disa metra larg dhe gjyqtarja organizon gjyq pa prezencën time, pa prezencën e avokatëve të mi. Dhe kjo ndoh vetëm në rastet e veçante, por unë isha këtu.
Nuk ka pasur vullnet të shtuar për t’ju çuar pas hekurave vetëm nga gjykatësit e huaj?
Dritan Goxhaj: Absolutisht. Vetëm 5 ditë pas arrestimit tim, prokuroria jonë vendosi që gjërat e mia personale që i kishin gjetur në kontroll t’ia japë Prokurorisë Speciale pa dijeninë time. Telefoni im është në Hagë tani dhe po të kisha pasur ndonjë gjë kompromentuese atje do të kishin ardhur dokumentet direkt nga atje gjatë këtyre 70 ditëve. Pra ky vendim i prokurorisë shqiptare që t’i çojë gjërat e mia personale para se të ekstradohesha, tregon se ata e kishin ndarë mendjen të më çonin atje. Unë nuk shkova, por materialet e mia janë në Hagë.
A do të vazhdoni të shkruani më pas kësaj që ndodhi?
Dritan Goxhaj: Unë sapo ua thashë që nuk është një dëshmitar i rremë në Hagë që ka kërkuar përfitime personale atje, janë disa. Patjetër që do të vazhdoj të shkruaj dhe nuk do të ndalem ta bëj, pasi kjo është një e drejtë kushtetuese. Nëse ne nuk shkruajmë i bie që ne të bëjmë atë që duan të tjerët, nëse nuk ndodh kjo atëherë i bie se jetojmë në fashizëm.
Kur dikush me veprimet na cënon lirinë me burg dhe nëse njëri po bën 26 vite burg me ato që janë dëshmi të rreme, të tjerë do të dënohen padrejtësisht. Atëherë ne duhet të reagojmë. Pra, reagimi i parë është ky reagim përmes shkrimit. Në lashtësi thonin se njerëzit reagonin ndaj të keqes në tre mënyra: Me zemër, pra nuk bëhesh pjesë me atë të keqe; mënyra e dytë është me fjalë dhe mënyra e tretë është me vepra, duke reaguar ashtu siç reaguam ne. Ne nuk pretendojmë të shkojmë atje.