Pushtimi i forcave ruse ndaj territorit Ukrainës me 24 shkurt 2022 e solli konkurrencën midis fuqive të mëdha në një fazë të re. Në një fazë shumë më luftarake e paparashikueshme dhe e paqëndrueshme, e cila sheh rritjen e qendrës së periferive dhe përshpejtimin e ndarjes së sistemit ndërkombëtar në blloqe kundërshtare. Në Evropën kontinentale dhe të jashtme, që është e mbushur me konflikte të ngrira, era e ngrohtë e luftës në Ukrainë ka nënkuptuar ri ndezjen e shpërthimeve të tensioneve të hershme dhe përkeqësimin e tensioneve para-ekzistuese. Media italiane “Il Giornale” shkruan se me zonat midis “Serbosferës” dhe “Albanosferës” vihet re përshkallëzime të konsiderueshme. Në Serbi-Kosovë, më shumë se kudo, atmosfera shpesh është e tensionuar. Armëpushimet e ndërmjetësuara nga diplomacia evropiane kanë çuar në një gjendje paqeje momentale. Krizat serbo-kosovare të viteve 2021-2022 kanë forcuar pozitën negociuese të Beogradit, duke demonstruar se kush është kontrolluesi i vërtetë i krahinave me shumicë serbe të veriut të Kosovës. Si rrjedhoje është përforcuar edhe Moska e cila nga agjitacioni i spektrit të rihapjes së luftërave jugosllave ka shumë për të përfituar. Mirëpo, përveç mosmarrëveshjeve në kufijtë mes Serbisë dhe Kosovës, beteja mes dy vendeve po zhvillohet edhe në një fushë tjetër shumë më të gjerë. Sepse Serbia është e angazhuar në një fushatë intensive lobimi ndërkombëtar, objektivi i së cilës nuk është vetëm mosnjohja, por edhe mospranimi i Kosovës.
Qëllimi i Beogradit: “Tajvanizimi” i Kosovës
Kosova, e cila është vija e kuqe e NATO-s në Ballkan nuk e ka pasur kurrë të lehtë pasi gjithmonë ky vend është kritikuar për shpallje të njëanshme të pavarësisë në vitin 2008. Ky fakt i ka dhënë Kremlinit pretekstin për të ndërhyrë ushtarakisht.Që nga shpallja e pavarësisënga viti 2008 deri në vitin 2011 Kosova ka hasur vështirësi në rritje dhe në zgjerimin e qarkut të saj diplomatik. Vështirësi këto që lidhenme nisjen e një kundërfushate nga Serbia, e sponsorizuar nga Rusia e cila funksionon në dy drejtime ngërç negociues dhe mohim. Përkeqësimi i konkurrencës midis fuqive të mëdha kohët e fundit ka sjellë sërish erërat e tensionit në zonë. Rezultati; rihapja e frontit diplomatik të luftërave serbo-kosovare.
Kosova në kaos diplomatik
Sipas Prishtinës zyrtare 117 nga 193 anëtarët e Kombeve të Bashkuara në fillim të vitit 2023 do të mbështesnin legjimitetin e shpalljes së njëanshme të pavarësisë të viti 2008. Por kjo shifër në realitet është shumë më e ulët. Sipas Aleksandër Vuçiçit vetëm 84 shtete e njohin pa mëdyshje Kosovën. “Tajvanizimi” i Kosovës nuk është dhe nuk do të ketë implikime të rëndësishme për sigurinë fizike të saj, pasi është gur themeli i strategjisë së madhe të SHBA-së në Ballkan, por pasojat diplomatike janë të dukshme dhe të prekshme. E njohur nga 22 anëtarë të BE-së dhe nga 26 anëtarë të NATO-s, Kosova nuk mund të anëtarësohet në mungesë të unanimitet në asnjërën organizatë. Kosova nuk do të jetë në gjendje ta zyrtarizoje këtë pozicionim duke nxjerrë përfitime relative në aspektin ekonomik dhe të sigurisë derisa pesë shtetet kryesore të Komunitetit Euro-Atlantik ta njohin; Qiproja, Greqia, Rumania, Sllovakia dhe Spanja. Nga ky këndvështrim, është e rëndësishme të nënvizohet se loja e kontrolleve dhe balancave është jashtëzakonisht komplekse, me një përzierje interesash edhe divergjente midis kombeve që aktualisht nuk e njohin vendin ballkanik.
Rreziku për Serbinë
Linja e Tajvanizimit nuk do ta ndihmojë Serbinë të ndryshojë skenarin e krijuar në 2008, pikën e pa kthimit nga e cila varet hegjemonia euro-amerikane në Ballkanin gjeostrategjik, por i shërben qëllimit më pragmatik të minimit të rrugës drejt emancipimit të plotë të Kosovës. Serbia e nënshtruar presioneve të natyrës së brendshme, po ndikon në ngadalësimin e procesit të zgjerimit të BE-së. Kthimi i Beogradit në skenën e historisë kalon nga një përpjekje për të ndryshuar ekuilibrin në Ballkanin Perëndimor, duke sfiduar fuqitë e mëdha që i kanë vënë syrin. Luftërat e reja ballkanike kanë filluar dhe Beogradi i ringjallur, i forcuar nga mbështetja e Moskës dhe Pekinit, do të përpiqet në çdo mënyrë të rishkruajë finalen e shpërbërjes së Jugosllavisë.